Το μόνο παραμύθι που μου έλεγε η γιαγιά μου.
Η γυναίκα που με μεγάλωσε.
Έχει σφηνωθεί στο μυαλό μου,
έστω κι αν ποτέ δεν το κατάλαβα πλήρως.
Θα σας πω ένα παραμύθι
το κουκί και το ρεβύθι
που μαλώναν οι οβραίοι
για ένα ψάρι
για ένα χέλι
για ένα κόκκινο ζωνάρι
Ο κούρος πίνει το κρασί
κι η κότα το μοσχάτο
κι η πουλακίτσα τ' άκουσε
και κάνει τον τρεχάτο
Τρέχει πάνω
τρέχει κάτω
βρίσκει μια εκκλησιά κλεισμένη
και σφιχτά μανδαλωμένη
Βάζει το 'να της δαχτύλι
δεν ανοίγει η εκκλησία
βάζει τ' άλλο της δαχτύλι
δεν ανοίγει η εκκλησία
βάζει τ' άλλο της δαχτύλι
δεν ανοίγει η εκκλησία
βάζει τ' άλλο της δαχτύλι
κάνει ο θεός κι η παναγία
και ανοίγει η εκκλησία
Βλέπει λύκους και χορεύαν
κι αλεπούδες μαγειρεύαν
κι ο σκατζόχειρος ο λύρης
κλείνει μάτι στη χελώνα
κι η χελώνα τ' αφοράθει
κι απο το χορό πετάχτει
